Nazwa i synonimy

Łacińska nazwa odnosi się do charakterystycznego kształtu kości skroniowej ryby. Niemniej muszlowa wersja Telmatochromis temporalis znana jest również pod nazwą Telmatochromis buergoni – z kolei ta nazwa pochodzi od nazwiska Louisa Burgeona, dyrektora Muzeum Konga Belgijskiego.

Występowanie

Telmatochromis temporalis shell jest szeroko rozpowszechniony w jeziorze i występuje na głębokości od 7 do 25 metrów. Wersję muszlową spotyka się często w nieckach, które tworzy Lamprologus callipterus oraz na pustyniach muszlowych.

Akwarium

Biorąc pod uwagę charakter tego gatunku, oraz fakt, że z rodzicami mogą w jednym momencie przebywać nawet 3 mioty, dla pary minimalne akwarium to takie o długości co najmniej 60 centymertów. Co do warunków chemicznych wody, oświetlenia i innych elementów projektowania zbiornika dla muszlowców, dowiesz się o nich więcej w sekcji Akwarium. Dodatkowo trzeba pamiętać, że inaczej niż w przypadku innych muszlowców, ważnym elementem diety temporalisów jest pokarm roślinny. Konieczne jest również umieszczenie w akwarium większych muszli – na przykład tych po ślimakach rysotta, które są o wiele wygodniejsze dla samca. Dobrze, jeśli w zbiorniku znajdą się sterty skał – gatunek ten lubi je zamieszkiwać, przy czym wtedy może stracić zainteresowanie muszlami i dorosną do większych rozmiarów.

Wielkość i rozróżnianie płci

Samce dorastają do 7-8 centymetrów, zaś samice do 5 centymetrów. Jest to najbardziej widoczna różnica między osobnikami różnych płci. Czasami – w zależności od nastroju ryb oraz genetycznych uwarunkowań, ryby mogą przybierać bardzo ciemną, wręcz czarną barwę.

Zachowanie

Uważa się je za bardzo agresywne – i jest to w dużej mierze prawda. To ryby z silnym charakterem, bardzo waleczne, niejednokrotnie bezwzględne dla innych gatunków, jak i przedstawicieli własnego. Trzeba brać to pod uwagę, przy doborze obsady – towarzystwo mogą stanowić wyłącznie silne gatunki, ale i tak akwarium musi być wystarczająco duże. Jeżeli chodzi o sprawdzone połączenia, działa trzymanie temporalisów shell z Lamprologus leloupi, stąd można założyć, że również zestawienie z Lamprologus caudopunctatus powinno być trafione. Wiele wskazuje również na to, że to, co trzyma agresję tego gatunku w ryzach, to kontrolowane przerybienie. Gatunek ten trzymany w klasycznej niecce u jednego z zaprzyjaźnionych hodowców, owszem nie był najpokorniejszy, ale morderczy instynkt nie objawił się, jak w przypadku innych połączeń – wręcz przeciwnie, tu zestawienie to działało bardzo dobrze. W zasadzie jest to też bliższy schemat temu, jak temporalisy shell żyją w naturze. Gdy ogląda się ich zdjęcia z jeziora, zawsze występują praktycznie muszla w muszlę z innymi gatunkami.

Rozmnażanie

Jest to gatunek haremowy – samiec będzie odbywał tarło z wieloma samicami, aczkolwiek trzymanie tych ryb w parach również działa nieźle. Do tarła dochodzi w muszli samicy i przebiega ono w dość standardowy dla muszlowców sposób. Następnie oboje rodzice sprawują troskliwą opiekę nad młodymi. A tych jest ich dość dużo w miocie – bywa, że nawet około 50. Narybek bardzo szybko rośnie i przybiera nakrapiane ubarwienie, jak widać na poniższym wideo. Dopóki nie przekroczy około 2 centymetrów, jest tolerowany przez rodziców, później zaczynają go przeganiać.

Towarzystwo

Jak zostało to już wspomniane, nieźle działa połączenie z Lamprologus leloupi, stąd można założyć, że również zestawienie z Lamprologus caudopunctatus będzie dobrym pomysłem. Przy doborze obsady należy pamiętać o temperamencie tego gatunku. W naturze gatunek ten występuje w nieckach Lamprologus callipterus, ponadto styka się również z Altolamprologus sp. „compressiceps shell”, Altolamprologus fasciatus, Lamprologus brevis, Lamprologus calliurus, Lamprologus multifasciatus, Lamprologus multifasciatus, Telmatochromis vittatus shell oraz krabami muszlowymi, ale także z Lamprologus ocellatus.

Galeria

Jeśli chcesz wykorzystać któreś ze zdjęć z galerii, poproś o zgodę. If you would like to reproduce some photos from the gallery, request for a permission.