Lamprologus speciosus są jednymi z ciekawszych gatunków jeśli chodzi o ich zmienność ubarwienia. Co prawda jest to domena całej grupy ocellatus i generalnie pielęgnic, ale speciosusy wnoszą tę umiejętność na zupełnie inny poziom. Spójrzmy, w jaki sposób.
Na początek standardowe ubarwienie dzikiego samca odłowionego w okolicach Kizike.
Jednak kiedy przyjechał wraz z innymi speciosusami, wyglądał one trochę inaczej. Były ciemniejsze i jakby w innym odcieniu brązu.
Jednemu z samców z tej grupy takie ubarwienie pozostało, a wręcz się wzmocniło.
Z kolei inny dziki samiec odłowiony w okolicach Moby niezbyt już różnił się ubarwieniem od wcześniej przedstawionych, co pozwala zakładać, że poszczególne odmiany geograficzne nie różnią się za bardzo, zaś większość różnic występuje w ramach danej lokalizacji.
Z kolei jeszcze inny samiec zakupiony jako pokolenie F1 wyglądał przez większość czasu odrobinę inaczej.
Jeszcze inny samiec z grupy z Kizike w odrobinę innym lokum po jakimś czasie wyglądał z kolei tak.
A samice? To już zupełnie inna historia. Poniżej zdjęcie samca i samicy z Kizike gotowej do tarła.
Tu z kolei zdjęcie samicy odłowionej w okolicach Moby, która prezentuje ubarwienie, ukazujące gotowość do tarła.
Gdzie standardowo samice wyglądają odrobinę inaczej. Tu samica odłowiona w okolicach Kizike.
Ta z kolei była odłowiona w okolicach Moby, aczkolwiek jej odrobinę inne ubarwienie nie jest związane z miejscem odłowu, a nastrojem i oświetleniem.
Tu jeszcze inna samica, tym razem pokolenie F1 w pełnej krasie…
Choć też nie zawsze takie ubarwienie jest dominujące…
Podsumowując speciosusy to ryby o przeciekawych zwyczajach, ale również niesamowitych zdolnościach do zmiany ubarwienia. Na dobry koniec jeszcze zdjęcie pary odłowionej w okolicach Moby.
